เปิดความสนิท30ปี เจี๊ยบ-หลวงไก่ จากคู่จิ้นมีลุ้นเป็นคู่จริงได้ไหม

นักร้องขวัญใจพี่น้องชายใต้ ร่วมงานกันมายาวนานมากๆ จุดเริ่มต้นความสนิทมาจากไหน?

หลวงไก่ : เราอยู่วงศรีวิชัยโชว์ด้วยกัน พี่เข้าไปอยู่ปี 2540 พี่เจี๊ยบไปอยู่ปี 2542 ตอนนั้นพี่เป็นมือกลอง นักดนตรี ให้พี่เอกชัย เป็นแบ็กอัพ พี่เจี๊ยบเข้าไปปี 42 เขาเข้าไปเป็นนักร้อง ตอนแรกคิดว่าไปเป็นแม่บ้าน เพราะหน้าตาและเสียงเขาไม่น่าร้องเพลงได้

เจี๊ยบ : เรื่องจริงคือร้องเพลงไม่ได้ ร้องเพลงไม่เป็น เป็นลูกสาวอาจารย์ประจวบ นักแต่งเพลง โบกมือหยอยๆ บอกน้อยจะไปชายแดน ลงรถทัวร์เมืองราชสีมา ก็เป็นเด็กเส้นนิดนึงมาอยู่กับเขา จับพลัดจับผลู แต่เขาเป็นนักดนตรีอาชีพ แต่พี่เจี๊ยบไปในฐานะลูกสาวอาจารย์ประจวบ

ร้องเพลงไม่ได้ แล้วไปทำอะไร?

เจี๊ยบ : ไปรักษาใจ

หลวงไก่ : เขาใจแตกตอนอายุ 12

เจี๊ยบ : 18 อายุ 12 ก็เกินไป เรามีความรัก แล้วรู้สึกว่าเราทุ่มเท เป็นคนเซนซิทีฟเรื่องนี้ พอเราหมดความรู้สึกเสียใจจากตรงนี้ เราเหมือนคนเสียคน หมดกำลังใจ กินเหล้า เที่ยว ทำทุกอย่างที่คุณพ่อเป็นห่วง พ่อเลยตัดบท เอาไปไว้ที่เอกชัย เพราะพี่เจี๊ยบกลัวพี่เอก รู้สึกว่าเขาเอาเราอยู่ พอเราไปอยู่ที่นั่น ตอนแรกก็ไม่รู้เขาจะเอาไปทำอะไร คิดว่าจะเอาไปเป็นผู้จัดการ แต่พอไปอยู่จริงๆ พี่เอกให้ทำทุกอย่างจนให้หัดร้องเพลง ให้หัดรำ เราก็คิดว่าสงสัยยาวแล้ว

หลวงไก่ : เป็นเพลงแรกที่ต้องช่วยร้องกับเขา เพราะเขาจะร้องกับพี่เอก เขาร้องไม่เป็นเพลงเลย พี่เอกหาเพลงมาแต่ร้องไม่เป็นเพลง สับปะรดก็ไม่เป็น ฝรั่งก็ไม่เป็น ไม่เป็นอะไรเลย พี่เอกพยายามช่วย เพลงชื่อว่าหัวแตก

เจี๊ยบ : เพลงร้องเหมือนพูด พี่เอกฉลาดเขารู้เรามีปัญหาชีวิตมา และเราร้องเพลงไม่เป็น เขาบอกว่าที่เขาช่วยพี่เจี๊ยบเพราะเขารักพ่อ เขาช่วยพ่อ เขาไม่ได้อะไรกับพี่เจี๊ยบหรอก เขาพูดด้วยความจริงใจ บอกว่าพี่เป็นห่วงพ่อ เลยเอาน้องไว้ก่อน เขาไม่ได้อะไรเราเลย ก็เลยถูกพาไปร้องเพลงนี้ ตอนร้องก็คือเงียบกริ๊บไม่มีใครรู้ หลังจากนั้น 20 กว่าปีเป็นไวรัล ในติ๊กต๊อกดังมาก ตอนนั้นชื่อเจี๊ยบ เบญจา ในศรีวิชัยโชว์ ร้องอะไรไม่เป็น เดินไปสะเปะสะปะใช้ชีวิตหัดเรียนรู้ แค่นั้นเลย

หลวงไก่ : ก็ได้เสียกัน

เจี๊ยบ : ตบ! พี่เจี๊ยบติดใจอยู่คำนึง พี่เจี๊ยบเห็นหลวงไก่ เขาเป็นเด็กหนุ่มที่หล่อในตอนนั้น

ตอนนี้ล่ะ?

หลวงไก่ : ตอนนี้แก่

เจี๊ยบ : ยอมรับเองนะ (หัวเราะ) รู้สึกได้ว่าเขามีของ มีบุคลิกที่ดี หล่อแบบคนใต้แท้ๆ มีความเก่ง ความต่าง ไม่เหมือนใครในวงเลย นิสัยโอเค บ้านๆ จริงใจ ขี้อาย เชยๆ ส่วนพี่เจี๊ยบโตที่กรุงเทพฯ

หลวงไก่ : เด็กพระราม2

เจี๊ยบ : แต่เราโดนเอ็ดมา วันที่เราเดินไปหาพี่เอก แล้วเจอหลวงไก่ พี่เอกพูดว่าทำไมโง่จังเจี๊ยบ พ่อเป็นอาจารย์และนักแต่งเพลงดัง ตัวเองก็มีพี่เป็นซุปตาร์ ก็เลยคิดว่าเอาละวะ จะจับไอ้นี่แหละ จะยืนอยู่กับมันให้ได้ พอมันร้องเพลงเสร็จก็ไปยืนเฝ้ายืนดูว่าไอ้นี่เหมือนเรา ร้องเพลงไม่ใช่ลูกทุ่งจ๋า ทั้งวงมีอยู่สองคนที่ไม่เหมือนคนอื่น ไม่ต้องเอื้อน ไม่ต้องมีลูกคอ 7-8 ชั้น

ฝึกประสบการณ์จากรุ่นใหญ่ก็ยังเฮิร์ตๆ อยู่ พี่เอกใช้คำพูดอะไรถึงทำให้เราต้องคิดให้ได้?

เจี๊ยบ : โง่นี่ อย่าโง่ดิ พี่เอกบอบพี่เจี๊ยบว่าอย่าโง่ เรามีโอกาสกว่าคนอื่นตั้งเยอะ ยังเจ็บอยู่เลยทุกวันนี้ ก็เป็นจุดเปลี่ยนสำคัญแต่รู้ว่าเขาหวังดี เราเป็นเด็กบ้านนอกมาอยู่กรุงเทพฯ เราโตที่กรุงเทพฯ ตอนวัยรุ่น เราใจแตกแหละเรายอมรับ พอแกพูดแบบนี้เราก็คิดว่าเราต้องพัฒนา พี่ก็หัดฟังแกทุกเย็น เวลาแกร้องเพลง แกทำอะไรมองทุกอย่างที่แกทำ รวมทั้งไก่ด้วย พี่แก่กว่าหลวงไก่ แต่ไม่รู้ทำไมมันดูแก๊แก่

เป็นคู่จิ้นกันหรือเปล่า?

หลวงไก่ : จิ้น แต่ไม่ได้จิ้ม

เจี๊ยบ : เราไม่สามารถเลย สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่นับถือนะ กล้ายกมือสาบานกลางรายการ แม้แต่นิดเดียวก็ไม่กล้าคิด

เจี๊ยบ : พี่ก็รูดต้นมะพร้าว

ทำไม?

เจี๊ยบ : สนิทจนเสื่อม เพื่อนกันจริงๆ

หลวงไก่ : พี่เห็นเขามาตลอดตั้งแต่คนที่ 1 ถึงคนที่ 68 ที่เขามี

เจี๊ยบ : แฟนเหรอ ไม่เถียงด้วย ปฏิญาณไว้เลยนะถ้าไม่ครบ 100 ชีวิตพี่จะไม่ตายนะ ต้องครบร้อย

เห็นชีวิตเขาที่ผ่านมา เลยเห็นเป็นน้อง?

หลวงไก่ : เป็นเพื่อนครับ

เจี๊ยบ : จริงๆ มึงกูกัน แฟนเขา แฟนเราทุกคน เรารู้จักกันหมด

หลวงไก่ : ของเขาก็เยอะใช้ได้ ของพี่ก็ใกล้ๆ เขา

มีเรื่องที่ทะเลาะกัน?

หลวงไก่ : การตั้งคีย์เพลง เจี๊ยบไม่ได้มาจากนักร้องประกวด พี่เป็นนักดนตรี พอเราเข้าห้องอัดตั้งแต่ทำเพลงคู่กันเกือบ 10 เพลง เราบอกว่าเจี๊ยบเอาที่เข้าปาก เจี๊ยบร้องได้ ตั้งคีย์ไปเลย พอเขาได้ปั๊บ เขาโหนขึ้นปั๊บ พี่ก็จะร้องเสียงหลบไม่เป็น ต้องร้องเสียงตรง ก็ขึ้นไม่ถึง ต้องมานั่งปรับตัวโน้ตเอง ให้เป็นคู่ 3 5 8 เพราะพี่เป็นนักดนตรีไง

เจี๊ยบ : อารมณ์เหมือนผู้ชายนิดนึง

หลวงไก่ : พี่ต่ำไปไง เขาสูง พอท่อนฮุกเขาต่ำ พี่ต้องสูง พี่ปีนไม่ถึง เขาฉลาดเขาลงต่ำ พี่ต้องทำตัวโน้ตลงมาให้ได้ พี่ปีนไม่ถึงก็ต้องลงมาประสาน พลิกใหม่กันหมดเลย เขาสบาย

เจี๊ยบ : เขาก็ยอมเพื่อพี่

หลวงไก่ : เพื่อนครับ ก็ยอมทุกอย่าง