ทนายรณณรงค์ วิเคราะห์คดี ทูน หิรัญทรัพย์ - 2 วัยรุ่น ใครโกหก!?

หลังเกิดเหตุ ทูนเข้าแจ้งความที่ สน.พลับพลาไชย 1 และมอบหมายให้ "จ่าคิงส์ แตงทิม สะพานใหม่" ติดตามคดีอย่างใกล้ชิด

เบื้องต้นคู่กรณีเป็นชาย 2 คน คนหนึ่งเป็นเยาวชน อีกคนหนึ่งอายุประมาณ 20 ปี

"ใครโกหก? ใครพูดไม่หมด? หรือทั้งสองฝ่าย...มีจุดที่ไม่พูดความจริง?

สิ่งที่เรารู้แน่ ๆ (จากคำให้การทั้ง 2 ฝ่าย)
ฝ่าย "ทูน หิรัญทรัพย์" (ผู้เสียหาย - อายุ 69 ปี)
• ถูกวัยรุ่นพูดจาไม่ให้เกียรติว่า "ไม่รู้จักเป็นใคร"
• ทูนจึงตักเตือนในฐานะผู้ใหญ่
• จากนั้นถูกชกเข้าที่ "เบ้าตาขวา" ซึ่งเป็นข้างที่ตาบอด
• มีตำรวจเข้ามาระงับเหตุ
• ยืนยันจะดำเนินคดีให้ถึงที่สุด เพราะถือว่า "การไม่ให้เกียรติ" ไม่ใช่เรื่องเล็ก

ฝ่าย "นายเอ็ม" (ผู้ก่อเหตุ - อายุ 17 ปี)
• บอกว่าถูกถามว่ารู้จักดาราไหม แล้วตอบว่า "ไม่รู้จัก"
• ทูนได้ยินแล้วต่อว่า พร้อมพูดว่า "ระวังอายุสั้น"
• อ้างว่าทูนเดินมาดึงแขน 2 ครั้งจนล้ม
• จากนั้นจึงโมโห ชกหน้าทูน 3 ที
• ยืนยันว่าไม่ได้รุม แค่ "ตอบโต้เพราะถูกกระทำก่อน"

วิเคราะห์ตามหลักพฤติกรรม:
ทั้งสองฝ่าย "น่าเชื่อถือบางส่วน" และ "น่าสงสัยบางจุด"

ฝ่ายทูน - พูดคล้ายคนที่ช็อกกับการถูกกระทำ แต่...
• พูดถึงการถูกชกโดยไม่เห็นหมัด (เพราะตาขวาบอด) = มีเหตุผลที่ไม่ป้องกันตัวได้
• แต่ไม่กล่าวถึง "การดึงแขนวัยรุ่น" ซึ่งอีกฝ่ายพูดตรงกัน - จุดนี้ อาจเป็นสิ่งที่ทูน "ไม่พูด" เพื่อคงภาพผู้เสียหายไว้

ฝ่ายวัยรุ่น - เน้นว่า "ถูกดึงก่อนจึงตอบโต้" แต่...
• บอกว่าถูกดึง 2 ครั้ง "จนล้ม" แต่ลุกขึ้นมาชกถึง 3 หมัด แถมเป็นผู้เยาว์กับผู้สูงอายุ - ขาดความพอดีในการป้องกันตัว
• ไม่มีภาพหรือพยานสนับสนุนว่าถูกทำร้ายก่อน
• อ้างว่ามี "แฟนทูน" เข้ามารุม แต่ฝ่ายทูนไม่ได้พูดถึงเลย
แปลว่า...มีคนหนึ่ง "พูดไม่หมด" และอีกคนหนึ่ง "อาจพูดเกินจริง"

วิเคราะห์ตามหลักกฎหมาย
กรณี "วัยรุ่นชกผู้สูงอายุ"
• แม้จะอ้างว่าถูกกระทำก่อน แต่การ "ชก 3 หมัดเข้าหน้าคนตาบอด" เป็นการใช้กำลังเกินกว่าเหตุ
• การป้องกันตัวตาม ป.อาญา มาตรา 68 ต้อง "ได้สัดส่วน - พอสมควร - ไม่ใช่การลงโทษ"
หาก "ทูน" ดึงแขนก่อนจริง
• การกระทำของทูนจะเข้าข่ายละเมิดเล็กน้อย (ดึงแขนโดยไม่มีอันตราย)
• วัยรุ่นควรปัดป้องหรือถอย ไม่ใช่ตอบโต้ด้วยกำลังรุนแรง

วิเคราะห์ตามจิตวิทยาเหตุการณ์
• คนมีอายุอย่างทูน มักใช้ "อำนาจเชิงสังคม" (Social Authority) เช่น การตักเตือนโดยตรง
• วัยรุ่นบางคนที่ไม่ยอมให้ผู้ใหญ่สั่งสอน อาจตีความว่าเป็นการดูถูกหรือคุกคาม
• การโต้กลับด้วยกำลังจึงเป็น "ปฏิกิริยาทางอัตตา" ไม่ใช่การป้องกันตัวแท้จริง

สรุปในฐานะ "ทนายรณณรงค์"
มีโอกาสสูงว่า "ทั้งสองฝ่ายต่างพูดไม่หมด"
• ฝ่ายทูน...อาจไม่ได้เล่าว่าตนเข้าไปดึงแขนก่อน
• ฝ่ายวัยรุ่น...อาจพูดลดน้ำหนักความรุนแรงของตัวเอง เพื่อให้ดูเป็นฝ่ายถูกกระทำ
แต่ในทางกฎหมาย - การชกหน้าผู้สูงอายุที่ตาบอด แถมยังมีท่าทีฮึดฮัดต่อหน้าเจ้าหน้าที่ตำรวจ
จะกลายเป็น "ฝ่ายเสียเปรียบ" อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

คดีนี้เป็นภาพสะท้อนที่น่าสนใจว่า
"บางครั้ง ความจริงไม่ใช่ขาวหรือดำ...แต่มันอยู่ตรงกลางที่ใครบางคนเลือกจะไม่พูดถึง"
และไม่ว่าคุณจะเป็นวัยรุ่นหรือดารา...
"ใครเริ่มก่อนไม่สำคัญเท่า ใครหยุดไม่ได้เมื่อมันควรหยุด"
-
ทนายรณณรงค์ แก้วเพ็ชร์
ผู้มากประสบการณ์ในคดี "คนพูดไม่หมด" และ "คนที่คิดว่าตัวเองถูกเสมอ""