กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
ดาราสาวเล่าเรื่องวัยเด็กโดนเพื่อนบูลลี่ ซ้ำถูกจับเทียบ เก๋ ชลลดา
รายการ คุยแซ่บshow วันนี้พูดคุยกับนักแสดง - นางแบบสาว ออร์แกน ราศี ดิศกุล ณ อยุธยา พร้อมเปิดเรื่องราวในวัยเด็กที่เจ้าตัวโดนบูลลี่ว่า เป็นไม้เสียบผี จนหมดความมั่นใจ แต่เปลี่ยนตัวเองจนขึ้นแท่นเป็นเจ้าแม่รันเวย์
กว่าจะมาเป็นออร์แกน นางแบบแถวหน้าของเมืองไทย ตอนเด็กๆ โดนบูลลี่หนักมาก?
ออร์แกน : จริงๆ แล้ว เขาเป็นผู้ชาย ตอนนั้นเราเข้า ม.1 ด้วยความที่ตอนเด็กเราผอม ตัวสูง คอยาว ก็จะมีหลายฉายามาก โอลีฟ, ไม้เสียบผี จะเยอะมาก แล้วตอนนั้นเพลงบูมเมอแรง ของพี่เบิร์ด ดังมาก เราก็ห้อยพวงกุญแจ ทีนี้เพื่อนผู้ชายคนนี้ก็จะล้อว่าบูมเมอแรงไม้เสียบผี เพื่อนผู้ชายทั้งห้องเรียกเราแบบนี้
โดนล้อ โดนแกล้ง จนไม่มั่นใจในตัวเอง แต่ลึกๆ ฉันกล้าแสดงออกนะ?
ออร์แกน : กล้ามากเลย ตอนเด็กๆ ถ้าเขาเลือกหรีด ในใจคิด เลือกฉันหน่อย มันก็จะมีทั้งโดนเลือกและไม่โดนเลือก แต่ว่าตอนเด็กๆ ไม่ค่อยโดนเลือก แต่ชอบพูดกับตัวเองในกระจก เล่นละคร พอโตมาอ่อ เราชอบแสดงออกตั้งแต่เด็ก
ตอนเป็นสาวก็โดนเปรียบเทียบกับคนอื่น แล้วคนนั้นคือ คุณเก๋ ชลดา คือเรียนมหาวิทยาลัยด้วยกัน?
ออร์แกน : เก๋คือตัวท็อปมาก เก๋อยู่คณะนิเทศ แกนอยู่คณะ มนุษย์ศาสตร์ แกนเป็นดาวคณะ แล้วเก๋เป็นดาวของนิเทศ แล้วจะต้องมาแข่งดาวมหาวิทยาลัย เป็นงานใหญ่เลย เก๋ได้ที่1 ไป เราได้รอง เก๋เวลาเดินเข้ามหาวิทยาลัยคือเขาสวยจริงๆ นะ แล้วตอนนั้นเขาเป็นนางแบบแล้วด้วย เวลาเขาเดิน เขาเด่นมากทุกคนต้องหันไปมองเขา แล้วแกนตอนอยู่มหาวิทยาลัย แต่งตัวเชยมาก เป็นเด็กเฉิ่ม เชย เพื่อนก็เลยแบบบอกว่า เหมือน เก๋ ชลดา หน่อย ได้ไหม เป็นหน้า เป็นตาให้คณะเราหน่อยได้ไหม ซึ่งบางวันอยากสวย ก็ไดร์ผม พอไดร์ผมก็เปลี่ยนชีวิตจริงๆ นะ
ข้ามจุดนั้นมาแล้ว ตอนนี้กลายเป็นแถวหน้าของเมืองไทยในเรื่องของการเป็นนักแสดงมืออาชีพ แต่ก็มีคำที่ติดในใจ ได้ยินปุ๊บน้ำตาไหลอยากจะร้องไห้ทุกครั้ง?
ออร์แกน : มอเตอร์ไซค์ค่ะ อันนี้สมัยก่อนนะ ตอนอยู่ประมาณ ม.4-ม.5 โดนมอเตอร์ไซค์ชน ความรู้สึกคืออายมาก เพราะฝั่งตรงข้ามเป็นป้ายรถเมย์ใหญ่มาก คนเยอะมาก ความรู้สึกคืออยากไปจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด แล้วก็ตกใจมากกว่า จนไปถึงที่โรงเรียน ก็ไม่พูดกับใครเลย เงียบ จนพี่สาวแกนเรียนอยู่ที่เดียวกัน เพื่อนก็วิ่งไปบอกพี่สาว ว่สแกนเป็นอะไรไม่รู้ไม่พูดกับใครเลย พี่สาวก็เดินมาหา แกนเป็นอะไร ใครทำอะไร เท่านั้นแหละร้องไห้ เล่าให้เขาฟังว่าแบบโดนมอเตอร์ไซค์ชน กลับบ้านเล่าให้คุณแม่ฟังก็ร้องไห้ ผ่านไปอาทิตย์นึงน้าผู้ชายโทรมาถามก็ร้องไห้ จนผ่านไปประมาณหลายเดือนแล้ว ตอนนั้นแข่งวอลเลย์บอลที่โรงเรียน เราคะแนนนำอยู่ใช่ไหม เราก็โดนแกล้งอีกแล้ว มีเพื่อนพี่สาวรู้ว่าจะทำยังไงให้แกนแพ้ เขาก็ตระโกนมอเตอร์ไซค์ ตอนแรกยังนิ่งๆ พอมอเตอร์ไซค์ รอบที่5 ก็ร้องไห้เลย รู้สึกว่าตอนนั้นเหมือนแพ้เลย แต่ตอนนี้โอเคแล้ว เพราะผ่านมาหลายปี แต่ตอนนั้นกลัวมอเตอร์ไซค์แบบเข้าใกล้ไม่ได้
เรามีวิธีลบไหม หลายคนมีคำที่ติดในใจ?
ออร์แกน : มันน่าจะเป็นระยะเวลามากกว่า ตอนนั้นเหมือนตกใจ พอมันผ่านไปหลายปี จนทำให้ดีขึ้น และมีความจำเป็นที่ต้องขึ้นมอเตอร์ไซค์ คือมีวันนึงต้องวิ่งงานจากเซ็นทรัลเวิลด์ไปบางกะปิ แล้วก็บอกพี่ขับช้าๆ ไม่ต้องรีบ แบบลมตี แต่ในใจคือกลัวมาก แต่ต้องไปไม่งั้นไม่ทัน
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
